چرا غلامحسین بنان تهدید به قتل شد؟

در اواسط تابستان ۱۳۳۸ یک روز غلامحسین بنان خواننده‌ی فقید و پرآوازه‌ی ایرانی با مجله‌ی «اطلاعات هفتگی» تماس می‌گیرد و با عصبانیت از خبرنگاران این مجله می‌خواهد که برای نوشتن نظریات صریح و بی‌پرده‌اش نزد او بروند. ماجرا از این قرار بوده که در مصاحبه‌ای که پیش‌تر بنان با یکی از مجلات داشته از او خواسته می‌شود که به خوانندگان وقت نمره بدهد، و او نیز چنین می‌کند. همین امر واکنش‌های بسیاری را برمی‌انگیزد و کار را به جایی می‌رساند که حتی بنان تهدید به قتل می‌شود. بخشی از گفت‌وگوی او را در این باره که در «اطلاعات هفتگی» به تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۳۸ منتشر شد در ادامه می‌خوانید:

بنان: پس از انتشار نظریاتی که از قول من در مجلات نقل شده عده‌ای به وسایل مختلف دست به تحریک زده و مرا تهدید به قتل و ضرب و جرح می‌نمایند، اما من از آن‌چه که شخصا درباره‌ی خوانندگان گفته‌ام دفاع می‌کنم. همه‌ی مردم این مملکت، فضلا و ادبا مرا به خوبی می‌شناسند، به فامیل من آشنایی کامل دارند و می‌دانند که من هیچ وقت پای خود را از دایره‌ی ادب بیرون نگذاشته‌ام ولی متاسفانه کسانی که صلاحیت اظهارنظر درباره‌ی موسیقی ندارند و «س» را با «ص» عوضی می‌گیرند، پا از دایره‌ی ادب بیرون گذاشته و به من می‌تازند.

این خانم خواننده‌ای که «هر» را از «بر» تشخیص نمی‌دهد چه حق دارد که درباره‌ی تن صدای خواننده‌ها اظهار نظر نماید و در صورتی که باید به این خانم گفت تو زبان فارسی را نمی‌دانی، تو چه‌کاره‌ای که درباره‌ی صدای خوانندگان صحبت کنی... این‌ها نیست مگر آن‌که عده‌ای به غلط یا صحیح معروف شده‌اند.

من همیشه به همکارانم احترام می‌گذارم، چون هنرمند نزد من معزز است. همان‌طور که یکی از بوی یاس، بعضی از گل سرخ و جمعی از گل شب‌بود خوش‌شان می‌آید، هنرمندان هم به منزله‌ی گل هستند و نباید فلان شخصی که از صدای فلان خانم یا آقای خواننده خوشش نمی‌آید او را خواننده‌ی بد بداند. من به استعداد خانم‌ها نمره دادم منتها یکی از آن‌ها که بهترین نمره را به او داده بودم گفته بود نمره‌ دادن فلانی برایم مهم نیست، و خیلی از خانم شهین متشکرم که در جواب یکی از مخبرین نظر مرا تایید کرده و فهمیده بود که من غرضی نداشته‌ام ولی افسوس که بی‌جهت جنجال کرده‌اند.

آیا نظری درباره‌ی خانم الهه داده‌اید؟

خانم الهه مدتی شاگرد خود من بود. طبق معرفی آقای خالقی (استاد خود من) ایشان را در کلاس پذیرفتم. البته همیشه استعداد به خرج می‌داد ولی به تصنیف بیش از آوازهای کلاسیک علاقه داشت و من عقیده‌ام این است که خانم الهه چنان‌چه در آواز زحمتی بکشد بی‌اجر نمی‌ماند... من نمی‌دانم آن کسانی که گفته‌اند الهه یا دیگری دو دانگ و یک دانگ و چند دانگ صدا دارند، خانم الهه اصلا معنی یک دانگ و شش دانگ را می‌دانند؟

برای جلوگیری از تهدیدات اشخاصی که به وسیله‌ی تلفن مزاحم‌تان می‌شوند چه تصمیمی دارید؟

اولا من از تهدید باکی ندارم و مطمئنا اگر این تهدیدات دنبال شود از سازمان‌های انتظامی تقضای تعقیب قضیه را خواهم کرد.